آشنایی با مشکلات شایع چشم

آشنایی با مشکلات شایع چشم

مشکلات چشمی شایع زیر در اغلب موارد با استفاده از عینک، لنز، عمل جراحی و یا سایر روشها قابل اصلاح هستند.

نزدیک بینی: اغلب ارثی است و در سنین 12-8 سالگی تشخیص داده می شود. علایم آن در دوران بلوغ تشدید می شود و در سنین 40-20 سالگی تقریباً ثابت می ماند. علل مختلفی ممکن است منجر به نزدیک بینی شوند اما علامت آن این است که فرد در دیدن اشیای دور دچار مشکل می شود.

دوربینی: فرد دوربین در تمرکز روی اشیای نزدیک دچار مشکل می شود. این مشکل گاهی خودش را به صورت سردرد یا ناراحتی چشم پس از فعالیتهای نیازمند تمرکز چشم (مثل مطالعه یا نقاشی) نشان می دهد. در این مشکل هم ارث نقش دارد.

آستیگماتیسم: بدلیل ناهمواری قرنیه دید دور و نزدیک هردو مختل می شود. ضمناً ممکن است ابتلای همزمان به نزدیک بینی یا دوربینی هم وجود داشته باشد. آستیگماتیسم اغلب ثابت است وبا افزایش سن بهتر یا بدتر نمی شود.

تنبلی چشم: حالتی است که یکی از چشمها تکامل کافی پیدا نکرده و دید مرکزی در آن کاهش می یابد و چون چشم سالم در دید کار چشم تنبل را جبران می کند بدون آزمایش حدت بینایی تشخیص داده نمی شود. این مشکل گاهی با انحراف چشم (لوچی) هم همراهی دارد

پیرچشمی: بدلیل کاهش انعطاف عدسی و... در سنین بعد از 40 سالگی بروز می کند و چون انطباق چشم بیشتر از همه مختل می شود اولین علامت آن دشواری در مشاهده اشیای نزدیک است (علایم مشابه دوربینی).