ناخن جویدنی نیست!
مکیدن انگشت در شیرخواران (زیر 1سالگی) یک عادت طبیعی است که در بعضی کودکان تا سنین بالاتر ادامه می یابد. اما اگر این عادت تا 4سالگی ترک نشود به تدریج عوارض خود را نشان می دهد.
اولین مشکلات در انگشتان و ناخن دیده می شود: بدشکل شدن ناخن ها، لکه، زخم، پوسته پوسته شدن و عفونت مکرر سرانگشتان.
اما دهان و دندان هم بی نصیب نمی ماند: ناهنجاریهای ساختاری ایجاد می شود که اگر عادت غلط تا زمان رویش دندانهای دائمی ترک نشود، چاره ای به جز درمان ارتودنسی ندارد.
ولی روح و روان آسیب بزرگتری می بیند: کاهش اعتماد به نفس و عزّت نفس
* چرا یک فرد ناخن میجود؟ مهمترین علّت شروع ناخن جویدن؛ اضطراب و نگرانی است. امّا وقتی عادت غلط نهادینه شد همانند یک اعتیاد عمل می کند یعنی هرچه عادت دیرپاتر شود ترک آن مشکل تر است.
** چه باید کرد؟ راهکارها اغلب ساده است اما نیاز به مداومت، پشتکار و نظارت دائمی دارد. این راهکارها بر دو اصل استوار است:
1- ناخوشایند کردن تجربه: استفاده از مواد تلخ کننده، باند بستن به سر انگشتان، دستگاههای داخل دهانی و...
2- روشهای جایگزین: مشغول کردن انگشتان به فعالیت دیگر؛ مثلاً از او بخواهید که همیشه یک قلم همراهش داشته باشد و به محض اینکه انگشت به سمت دهان رفت آن را با قلم مشغول کند تا به تدریج عادت جدید جایگزین عادت ناخن جویدن شود.
3- در کنار این روشها از تاثیر معجزه آسای تلاوت سوره ناس غافل نشوید که نتایج شگفت آوری تجربه شده است.
